Səhər açıldı.Evdə hər
kəs oyanmışdı.Bacımla məktəbə yollandıq.Mən yolda deyinə-deyinə
gedirdim.Öz-özümə deyirdim ki `Nə qədər olar eyni yolu getmək.Eyni
proseslər.Eyni maraqsız üzlər`.Ama bacım həyatından razı idi.Çünki o əlaçı
idi.Dərslərini yaxşı oxuyurdu.Ama mən bezmişdim.Bizim əkiz olmağımıza
baxmayaraq heç xasiyyətcə bir-birimizə oxşamırdıq.Deyinə-deyinə məktəbə
çatdıq.Biz eyni sinifdə oxuyurduq.Hətta eyni partada otururduq.Nədənsə artıq
ondanda(bacımdan) bezmişdim.Onun düşüncələri çox köhnə idi.Bizim bu gün 6
dərsimiz var idi.Ama mən 3dərsdən icazə alıb yalandan başım ağrayır deyərək
məktəbdən çıxdım.Ürəyimdə böyük bir sevinc vardı.Mən sanki uçurdum.Yolda-Azadli-Azadliq-Azadliqdeyə
qışqırırdım.Hamı mənə qəribə gözlərlə baxırdı.Ürəklərində:Bu qız dəlidi
yəqin-deyirdilər.Ama mənim vecimə də deyildi başqalarının fikirləri.
Məktəbdən xeyli uzaqlaşmışdım.Birdən qarşıma bir manyak çıxdı.Sərxoş idi təbii
ki.Əvvəllər manyaklardan çox qorxardım.Ama indi ondan heç qorxmurdum.Əvvəlcə
üstümə gəlməyə başladı.Ama mən ayıq və cəld bir qız olduğumdan(bacımdan fərqli
olaraq) ona heçə demədən həmin yerdən uzaqlaşdım.Hiss elədim ki acımışan.Yaxşı
ki anam çantama yeməyim üçün 1şeylər qoymuşdu.Onu yedim və yoluma davam
etdim.1az getmişdim ki qarşıma kiçik bir baxça çıxdı.Uşaqlar üçün əyləncəli
yelləncəklər və oyuncaqlar vardı.Mən də uşaqlığıma və şıltaqlığıma mane ola
bilməyib bütün yelləncəklərdə yelləndim.Birdən 1səs eşitdim.Gördüm ki 1qadın
mənim üstümə qışqırır.Üzünü tam görməsəmdə hiss elədim ki mənim yaşıma gorə bu
hərəkətimin çox səhv olduğunu qışqıraraq deyirdi.Ama onun sozlərinə əhəmiyyət
vermədim.Çinki bu gün mənim günüm idi.Heç kim məni narahat edə bilməzdi.Çünki
telefonumu söndürmüşdüm.Evə gec getsəm məni sorğu-suala tutacaqdılar.Tez də
getsəm bütün həvəsim öləcəkdi.Bu fürsət əlimə bir daha düşməyəckdi.Ona gorə də
yoluma davam etməyə
qərara aldım.Artıq yorulmuşdum.Çünki dayanmadan
gedirdim.Səkidə oturdum ki nəfəsimi alım.Beş dəqiqə oturmuşdum ki sağ tərəfdən
4-5nəfəf oğlan keçirdi.Onlar məni görüb dayandılar.Mən onlara cavab versəydim
üstümə gələcəkdilər.Ona gorə susub gözlədim.Onların isə getmək fikri yox
idi.Məndə onlara gözəl bir söz deyib qaçmaa başladım.Çox şükür ayaqlarım mənə
komək oldu.Sürətlə qaçaraq oradan uzaqlaşdım.Evimizə çatmağa az qalmışdı.Ona
gorə yavaş-yavaş yeriməyə başladım.Yolu keçdim və kənarda bir pişik balası
gördüm.Dünənki yağışdan islanmış yazıq=yazıq miyoldayırdı.Məndə dözə bilməyib
onu ovucuma götürdüm.
Çox şirin idi.Ac idi.Çantamdakı çorəyi yedirtdim.Sonra onu əvvəlki yerinə qoyub
yoluma davam etdim.Artıq məhləmizə yaxınlaşırdım.Heç qayıtmaq istəmirdim.Çünki
evdəkilər məni bezdirəcəkdi.Sorğu-suallarin nəticəsində məni hər şeydən məhrum
edecəkdilər.Onu bilirəm ki bacımda mənim tərəfimi tutmayacaqdı.Birdən anamın
səsi gəldi.Çiynimdən tutub silkələyirdi ki məni durquzsun.Mən birdən təəccüblə
oyandım.Sən demə bu gördüklərim.Yaşadıqlarımın hamısı darıxdırıcı bir yuxu
imiş.Anam macəralarla dolu bir yuxunu məni durquzaraq darıxdırcı yuxuya
cevirdi.Bacımda məndən nə baş verdiyini soruşdu.Ama heç nə deyə bilmədiM.Yenə
eyni proses baş verdi.Yenə məktəb.Yenə eyni yol və yenə bacımla maraqsız bir
gün keçəcəkdi.Ama yuxumu təkrar edəib gercək edə bilməzdim.cunki bu artıq yuxu
kimi gerçəyə cevrilmişdi.Mənim macəralı yuxumun sevinci də burda bitdi.
Arzunun GundəliyindəN...
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!