21.10.2011
44, Tbilisi, Грузија
როცა დაღლილი ჩემს სასთუმალს თავს შევაფარებ,როცა სხეული, დაქანცული, მისახედია,გონება ჩემი მაინც შენზე ფიქრს შემაპარებსდა სანეტარო ოცნებაში ვიწყებ ხეტიალს.ჩემი ფიქრები ამ წანწალით ვეღარ დაღლილან,შენსკენ მოდიან მომლოცველად. როგორც მწირები,თვალგახელილი ბნელეთს ვხედავ, ბრმათა სახილავს,შენზე ვკაეშნობ, ყოველღამე შენ გეწირები.რადგან გონებას შენზე ფიქრი არა სწყინდება,შენი აჩრდილი მოადგება უცებ სასთუმალს,მოადგება და ალმასივით გამობრწყინდებადა ბნელი ღამეც გაიღიმებს ახალგაზრდულად.დღისით დაქანცულს რამე მწამლავს ფიქრების შხამით,არ მიწერია მოსვენება დღისით და ღამით.
5 views
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!