იცი რას ვფიქრობ?
მოდი მე გეტყვი,
პირველი დღე მინდა!
ღამე, და ცა წმინდა.

გახსოვს ის საუბრები?
სწორედ ის მინდა!
ნეტავ მაქცია იმ პირველ დღედ,
მოგეფერო და გაგართო მხნედ.

პირველი სიტყვა თუ გახსოვს?
მოდი მე გეტყვი,
ეს იყო დუმილი,
ჩუმი, ფარული წუხილი.

გახსოვს ვარკვლავთა სიჩუმეც?
სათითაოდ რომ ცვიოდნენ,
ჩვენი თვალების გუგებით,
ერთმანეთს როგორ ვუგებდით.

ან ის გახსოვს?
ის პირველი კოცნა,
ლოყაზე ამბორი,
ამ გრძნობის გამგონი.

პირველი წყენაც მახსოვს!
ჩვენთვის ცნობილი,
მკრთალი ღიმილი,
გულში ტირილი.