რა ძნელია,როცა ირგვლივ ღამე ტირის,
მყუდროებას არღვევს მხოლოდ ფოთოლცვენა,
შენ კი დგეხარ ძველებურად პაემანზე,
ელოდები თუმცა იცი, რომ არ მოვა,
მას კი ესმის რა ძახილი ძველებური,
იცის შენთვის ის საღამო არის გლოვა,
იცის მოხვალ ძველებურად პაემანზე
იცის, მაგრამ ის არასდროს აღარ მოვა,
კვლავ იქნება. ფარჩა მწვანე გაზაფხული,
აპრილს ისევ ,გააწითლებს ვარდის თოვა,
კვლავ იქნება ქვეყნად წმინდა სიყვარული,
კვლავ იქნება,მაგრამ ჩემთან აღარ მოვა
Kommentaare veel ei ole.
Lisa kommentaar, ole esimene!