ღამეა, ცაზე მთვარე ანათაბს, მზე კი ზის და ოცნებობს სხვაზე, ვისზე ოცნებაც
აკრძალული აქვს, თან მთვარეს უყურებს თვალებში და სხვა გონია, ეს სხვა
ერთ-ერთი ვარსკვლავია რომელიც შორიდან უყურებს ჩუმად და უხმოდ, მზეს კი არ
შეუძია გახედოს მას, ის უნდა იყოს მთვარესთან, კაშკაშა ვარსკვლავი კი ვერ
უძლებს ამას და ნელ-ნელა ქრება, და როცა მთვარეს მზე გაყვა ცოლად კაშკაშა
ვარსკვლავი გაქრა.-ეს მოთხრობა ოლიმპიადაზე გავიტანე და ძალიან მოეწონათ,
-ხოდა მაგ ოლიმპიადის პასუხები მოვიდა, შენი მოთხრობა პირველ ადგინზეა- აუ
რამაგარია, შენ საიდან იცი?-მასწავლებელი შემხვდა და მითხრა ნიკოს
უთხარიო-დიდი მადლობა. უთხრა ნიკომ ანასტასიას და ხელი ხელზე დაადო, გოგონა
გაწითლდა, თვალებში ეტყობოდატუ როგორ უყვარდა ნიკო. ბიჭი ფიქრობდა: არ
მინდა ვაწყენინო, მაგრამ არ მიყვარს ისეთი ლამაზი თვალები აქვს არ მინდა
მივატოვო, ღმერთო ჩემო როგორ ვუთხრა რომ არ მიყვარს?! რა ვქნა, როგორ
მოვიქცე, -ნიკო რა გჭირს? რატომ ჩაფიქრდი? არაფერიაა-რამე ხდება? არა
არაფერი -რაღაც ხდება და მიმალავ -არა ეგ რა შუაშუია- თუ რამე სათქმელი
გაქვს მითხარი, მე ყველაფერს გაგიგებ, არ ეშვებოდა ანასტასია. ბოლოს კი
ნიკომ სიმართლე უთხრა, რომ ის მხოლოდ მოსწონს და არ უყვარს. გოგონას
თვალები აუცრემლიანდა და არ იცოდა რა ეთქვა, ტირილი უნდოდა, მაგრამ არ
იტირა, პირიქით ნაზი ღიმილით დაემშვიდობა. მეორე დღეს ნიკო ანასტსიასთან
რომ მივიდა უთხრეს იტალიაში წავიდა დედამისთანო. ანასტასია ნიკოს ზარებს არ
პასუხობდა, ასე გავიდა ერთი წელი, ნიკომ იფიქრა რომ ანასტასიამ დაივიწყა
და აღარ ახსოვს ასე ფიქრობდა მანამ სანამ იტალიიდან წერილი არ მოუვიდა, ეს
ანასტასიას დედის ნაწერი იყო: ნიკო შვილო ვიცი რომ ანასტასიას უყვარდი ასე
არავინ ყვარებია, ამიტომ ვალდებული ვარ გიტხრა ჩემი შვილი უკვე ორი თვეა
რაც გარდაიცვალა, მაპატიე რომ ახლა გატყობინებ ლია დეიდა...........ნიკო
გაშეშდა , ცრემლები ღაპაღუპიტ მოსდიოდა..... იქვე სახლთან ახლოს ლამაზი
საფლავი გაუკეთა და ყოველ დღე ყვავილები მიქონდა, თანდათან გრძნობდა როგორ
უყვარდებოდა-რა უბედურება ცოცხალი მომწონდა და მკვდარი მიყვარს, ჩემი
ბრალია რომ გარდაიცვალე ანგელოზო. .ასე იწყებოდა საუბარი ანასტასიას
საფლავთან, მიყვარხარ გესმის მიყვარხარ!მაგრამ ახლა რაღა აზრი აქვს. თქვა
ნიკომ და უცებ ფეხის ხმა მოესმა - და როცა მთვარეს მზე გაყვა ცოლად კაშკაშა
ვარსკვლავი გაქრა, ნაცნობი ხმაა უკან შევტრიალდი და დავინახე ჩემს წინ
ნამდვილი ქალღმერთი, არ ვიცოდი რა მეთქვა, მეთქვა რომ ვერ ვიტან, რადგან
ასეთი ტყუილი მოიფიქრა, მაგრამ ამით სამაგიერო გადამიხადა ასე სასტიკად არ
უნდა მომქცეოდა, მინდოდა მეთქვა რომ ვერ ვიტან ,მაგრამ ჩემი სიყვარული
მისდამი ისეტი დიდი იყო რომ ვერ გავბედე მეთქვა და წუთიერი დუმილის შემდებ
ვუთხარი - მიყვარხარ მან გამიღიმა და მითხრა:- დიდი ბოდიში, ასე არ უნდა
მოვქცეულიყავი, მაგრამ რა მექნა არ ვიცოდი დაბნეული ვიყავი
Kommentaare veel ei ole.
Lisa kommentaar, ole esimene!