Nje vajze e varfer ia plotesoi deshiren nje lypesi duke i dhene ati monedhen e fundit qe ajo kishte ne shtepi.

Lypesi i gezuar se me ate monedhe do mund te ushqente femijet me buke ne shtepi, iu lut Zotit per kete vajze :

" Zoti ta kthefte kete monedhe qe me dhe, ne kete bote dhe ne tjetren! Te sjellte vec te mira.!"

Pas disa kohesh, vajza martohet me nje djale te mire dhe punetor, ata linden edhe nji femije.

Nje dite vajza shkon te ndihmonte te shoqin ne are, dhe me foshnjen ne krah ajo afrohet prane nje peme, vendos foshnjen nen hijen e pemes, foshnjen e zuri gjumi..!

Te dhene pas punes ne are qe po benin, burre e grua nuk vune re qe nje ujk i eger i ishte afruar bebes...

Dhe duke e kapur me dhembe nga rrobat, e kishte mare me vete duke e derguar ne pyll.

Ujku kishte shkuar aq larg, sa prinderit e humben shprese se do mund ta gjenin femijen e tyre.

Nga deshperimi dhe vajtimi ata gati sa nuk uajten mendsh, dhe nuk lane vend pa e kerkuar, por me kot asgje nuk gjeten..

Ne ate kohe shfaqet nje burre, dhe i pyet se pse ishin te deshperuar.. Ata i pergjigjen se nje ujk u kishte rrembyer foshnjen dhe nuk po e gjenin.

Burri i cili ishte shfaqur aty, u thote te kthehen ne shtepi e te qetesohen..

Te dy u kthyen ne shtepi te deshperua..

Kur hapen deren dhe hyne brenda ata te shtangur dhe te habitur pane foshnjen e tyre te mbledhur me nje rrobe te bardhe, foshnja ishte ne gjendje te mire dhe e shendetshme.

Te dy u kthyen nga burri dhe i thane: ' Si eshte e mundur...? ne nuk lam vend pa kerkuar..?!

Burri i pergjigjet duke bere me gishte nga foshnja : Ky shperblim eshte i asaj monedhe qe i dhe atij lypesit kohe me perpara". Prinderit, te habitur dhe te gezuar ne shpirt, pane pastaj se si ai burre u zhduk papritmas...!

Meeldib! 10