..Nënë dola me miqtë .Shkuam në një festë dhe menjëherë kujtova atë që më porositje gjithnjë : Të mos pija alkol ! Ma kishe porositur sepse unë i jepja makinës , kështu që piva një leng portokalli .

U ndjeva krenare për veten sepse këshilla jote e thënë në mënyrë të ëmbël më bëri të kundërshtoja miqtë e mi .Bëra një zgjedhje të shëndetshme dhe këshilla jote ishte e drejtë.Kur festa mbaroi , të rinjtë filluan të ngitnin makinat në gjendje të dehur .Unë fillova t’i jap makinës e vetëdijshme .Nuk mund ta imagjinoja nënë atë që më priste…

Diçka e papritur …

Tani jam këtu e shtrirë në asfalt dhe dëgjoj një polic të thotë : djali që provokoi aksidentin ishte në gjendje të dehur . Nënë zëri i tij më duket i largët…

Gjaku im është perhapur dhe po kërkoj me të gjitha forcat të mos qaj .Mundem vetëm të dëgjoj mjekët të thonë : Kjo vajzë nuk e ka të gjatë…

Jam e sigurt se edhe djali duke ecur me shpejtësi nuk e imagjinonte këtë që ndodhi .Në fund të fundit ai vendosi të pinte dhe mua më duhet të vdes…

Pse njerëzit i bëjnë këto gjëra nënë , duke e ditur që nga sjellja e tyre do të shkatërrohen jetë ?!

Dhimbja më duket sikur dikush më ngul në të gjithë trupin me dhjetra thika pa mbarim.

Thuaji motrës të mos trembet, nënë thuaji babit të mbahet i fortë .Dikush duhet t’i thoshte atij djali që nuk duhej pirë kur i japim makinës,nënë..

Ndoshta edhe ai po të dëgjonte prindërit unë tani do të isha gjallë…

Frymëmarrja ime tani po më dobësohet , dhe po filloj të frikësohem me të vërtetë..

Këto janë momentet e mia të fundit dhe jam kaq e dëshpëruar.Do të desha të të përqafoja nënë , ndërsa ….do të më pëlqente të të thosha të dua shumë dhe…lamtumirë…

Meeldib! 4