Ayrıldıq...
Yenə bu səhərde üz-üzə gəldik,
Neyləyek, ayrica seherimiz yox.
Belke de biz xosbext ola bilerdik,
Belke de xosbextik xeberimiz yox...
Aradan ne qeder il keçib gören,
Tanıya bilmedim, səni bagişla!
Men ele bilirdim sensiz olerem,
Men sensiz olmedim, meni bagisla!
"Ölmədim" – deyirəm, ne bilim axı,
Belke de men sensiz olmusem hele,
Qəbirsiz, kefensiz ölmüşəm ele,
Belke de biz onda ayrilmasaydiq...
Ne mən indikiyem, ne sen indiki...
Ayrildiq seytani guldurduk onda,
Bu ilin, bu ayin, bu gunundeki,
Ele bu kuçenin bu tinindəki,
Məni de səni de oldurduk onda.
....Sağımız, solumuz adamla dolu,
Qol-qola kişiler qadinlar keçir.
Özündən xəbərsiz ömründen min yol,
Ozunu olduren adamlar kecir.
Keçir oz qanina batan adamlar
Bir de ki, qan hani?
Qan axi yoxdu...
Hamı günahkardi dünyada amma,
Dünyada hec kesin gunahi yoxdu.
Bizsiz yazilmisdi bu tale, bu bext,
Sapandan atilan bir cüt daş idik.
Belke de dunyada on-on bes il yox,
Min il bundan qabaq ayrilmisiq biz.
Halal yolumuz deyisib nese,
Casmisiq bir ozge yoldan getmi.
Bəlke min il qabaq sehv dusub nese,
Minillik bir sehve qurban getmi...
Deyisib yerini belke qis, bahar,
Qarisib dunyanin seheri, kendi,
Belke oz betninde ogey analar,
Ogey balalar gezdirir indi.
Omrum basdan-basa yalandi belke,
Taleyim başqaymış doğrudan ele,
O yoldan oten qiz anamdi bəlkə,
Belke de oglumdu, bu oglan elə.
Bu yalan omrumde goren sen nəsən?
Belke hec sevgilim deyilsen mənim,
Anamsan, bacimsan, nenemsen, nəsən,
Birce Allah bilir neyimsen mənim.
Bizi kim aldadar bu ayrılıqdan,
Catmaz dadimiza ne yol, ne körpü.
Ölüsen, dirisen, her nesen, dayan!
Dayan, hec olmasa elinden öpüm
Deyirsen, "ölüyəm, ölünü öpme!..",
Əlimin içinde soyuyur əlin.
Deyirsen, "Sən Allah elimi öpmə",
Əlimdən deyesən qan iyi gəlir....
Bilirsən nə düşünürəm.. sənə olan nifrətimi qəlbimə necə sıgdıracağımı.
Sənin dediyin yalanları necə yaddaşımnan siləcəyimi.
Bəzən düşünürəmki, görəsən bu Allah Tealanın yazdığı yazıdı, yoxsa menim özümün özümü attığım bəla...?! Mənə dediyin o sözlər, verdiyin ümidlər, .. Noldu bəs , mənə yaxın olan insan birdən birə mənnən döndü. Məni yarıyolda qoyub başqa birinə getdin. Həmdə elə birinə ki, onuncün sən milyonlarca oğlanlardan fərqsizsən. Sən səni sevən qəlbi, sən səni sənin sevginlə yaşayan qəlbi qırdın. Həmdə elə qırdınkı, birdaha heçkimə inanmamaq ümidiylə.
Qurduğum xəyallarımla məni tək başıma qoydun. Mübarizə etdiyim çətinliklər arasında məni tərk edib getdin. Ikimizin bir- birimizə qovuşması üçün çəkdiyim əzabları heçə saydın, bir göz qırpımı kimi 2 illik çətinlikləridə əzablarımıda 1 anliq heç saydın.
Sənincün çəkilib getmək asand oldu. Ancaq düşünmədin ki, sənin üçün əziyyət çəkən, hər ağır söz- söhbətə dözən saf bir qızın qəlbini sındırıb getdin, Həmdə elə birinə getdinki, hərgün sənin kimi yüzlərlə oğlanla görüşən birinə getdin. Bax elə bu seçiminə görə, sənə nifrətim sonsuzdur. Artıq sənə qəlbimdə sevgi deyil nifrət bəsləyirem.
Sənə həyatında xoşbəxtlik arzulamıram, sənə bunnan sonrakı həyatında yalnız və yalnız əzab və peşmançılıq arzulayıram. Və arzu edirəm ki, bir gün səndə bütün sevdiklərin tərəfinden tərk ediləsən,əzab çəkəsən və itirdiyin öz əllərinlə geri çevirdiyin keçmişin üçün ömür boyu heyfislənəsən...!!
kef ele qaqa
eh Cesko