Наивниот простува и заборава.
Мудриот простува, но никогаш не заборава."
*********
Грешник сум и грешам. Ако научиме самите себеси да си простуваме за тоа што ке го згрешиме направиме одредена штета или повредениме нечии невини чуства одредена гордост суета или некое его...Треба да знаеме дека сме згрешиле и дека треба да бараме простување од самите себе а и од тие што сме ги повредиле.. на некон начин сакајки или не.
Простувам да... божанствено е да се простува... и тнт... но реалноста е сосем различна.... секогаш останува тој факт дека простувањето зависи од тежината на самото "дело"... барем за мене е така... има луѓе во мојот живот коишто можат да ми грешат секојдневно и уште пред да довршат со самото тоа јас веќе сум им простил.... но пак од друга страна тие истите можат да се најдат на "тенок мраз" доколку ми згрешат нешто неопростиво.... колку и да сакам.... за одредени работи не простувам од самата причина дека и да простам сепак нема да заборавам... а тоа автоматски ми го побива простувањето дека никогаш повеќе на таа иста личност нема да гледам со "истите очи".
ГОСПОД РЕКОЛ-ПРОСТИ ЗА ДА ТИ ПРОСТАТ!!!
МУДРОСТ+ДОБРИНА+УПОРНОСТ=СРЕЌА
"Простиот човек ниту простува ниту заборава.
Наивниот простува и заборава.
Мудриот простува, но никогаш не заборава."
можам да ти го простам минатото ама не барај да ти ја простам иднината
"Простиот човек ниту простува ниту заборава.
Наивниот простува и заборава.
Мудриот простува, но никогаш не заборава. tocno likeeee poz
Па види ова е религиозна тематика,и затоа највеќе ми се допага,затоа што и самиот јас сум религиозен,
одлично немам повеќе зборови,Поздрав.
bravo super napisano ...
Fala toni
super
„Мудриот простува, но никогаш не заборава!“ Тоа е навистина добро, затоа што, ако заборави, можат другите пак да му - згрешат... И, до кога човек може некому да - простува!? Зарем Господ не е Единствен кој има таква моќ да - простува!