Kasutaja landushki päevik
როცა ოცნებებს წიხლით გიტელავენ,როცა გამეტებენ თავს
როცა უმიზეზოდ ცრემლი მოგდის,როცა სულ არავინ გყავს
როცა სიმარტოვე გაგაგიჟებს,როცა მონატრება გკლავს
როცა სიყვარულში არ გიმართლებს,როცა არ უყვარხარ მას
როცა მწუხარება დაგიმონებს,როცა ხვდები კარგავ თავს
როცა უიმედო განსაცდელში ვეღარ ინუგეშებ თავს
მაშინ გახსოვდეს რომ ღმერთს ახსოვხარ მხოლოდ ის გვინათებს გზას
ტაძარს მიაშურე სალოცავად წამსვე გაგიქარწყლებს დარდს
გული გულს სული სულს
მე ხომ სიყვარული მსურს
თვალი თვალს ხელი ხელს
მერე ისევ გავშლი ფრთებს
წუთი წუთს წამი წამს
დრო ხომ უკვე აღარ გვაქვს
მალი მალ გზიდან გზას
გავყურებ და სევდა მკლავს
ტუჩი ტუჩს კვლავაც სთხოვს
უნდა ისევ რომ ნახოს
რუხი ცა კი ფარდას ქსოვს
გეგმავს ვიყოთ შორი შორს
ისევ წვიმს ისევ ქუხს
სადღაც კიდევ თოვს და თოვს
ოცნებები მიქრის შორს
გული კვლავაც შველას გტხოვს
წამი წამს წუთი წუტს
მინდა ვიყოთ ერთად სულ
იქნებ ყველა მანდილოსნისთვის არც არის ცნობილი, რომ საზოგადოების განვითარების რომელიღაც ქვედა საფეხურზე მამაკაცი არ იყო ქალის თანასწორი. ეს ამბავი ადამიანის გონების დანისვლის იმ დაწყევლილ პერიოდს მიეწერება, როდესაც დედაკაცი იყო მამაკაცი და პირიქით. ამას მატრიარქატი ერქვა. ეს იყო დრო, როდესაც არ არსებობდა ცნება ”შინაბერა”, ქალების მისამართით, ხოლო შინდარჩენილ გაუთხოვარ გონჯ და დაფეხვილ ვაჟებს მშობლები და შუამავლები ათასნაირი მოტყუებითა და შანტაჟით აღხოვებდნენ სოფლის ვაჟკაც დედაკაცებზე. ყველა ამ სიკეთესთან ერთად იყო ვაჟების მოტაცებაც, ძალადობაც და, წარმოიდგინეთ, ფიზიკური შეურაცხყოფაც კი.
არ იქნებოდა ზედმეტი, წარმოგვედგინა ეპიზოდი ამ ჩვენთვის სამარცხვინო და თავმოსაჭრელი ისტორიული წარსულიდან.
...სოფელ გამოქვაბულეთის ტერიტორიას მთვარე დაახლოებით ისე ანათებდა, როგორც ახლა ანათებს ხოლმე. გასათხოვარი ვაჟის…