უხამსი ფიქრებით ავიტან ალიონს,
მაესტროს მორალი ყელში მაქვს გაჩრილი,
მინდა,
რომ სიბილწემ აზრები არიოს,
შურისგან დამაწყდეს ბახუსის აჩრდილი,
მიწიდან გამტვრეულს სიზმარი ამათრევს,
რამდენი არაბაც არუნდა დარაზოთ,
ყოველი ნაგავის მოწევას ვამართლებ,
ჩაპლინის იერით ლოთი რომ მთავაზობს,
ინდიელ შამალის პაროდისტს ვგავდი,
ცუდად რომ ასრულებს უსწავლელ რევერანსს,
ოტელო რომ ვიყო სუფლიორს მოვკლავდი,
სიცილს რომ იჩემებს ყოველწუთს,
ყოველწამს…
კბილებით ვიკავებ,
ძუნწ სიტყვებს ვერევი,
გალკინის ნაცვალდ კი ვკითხულობ ყანწელებს,
რავქნა,
თუ დააწყდა ნევრებირ ეჟისორს,
კლოუნ იდაბოღმილ მონოლოგს აგრძელებს,
ნევრები მოშლილი ვისააქვს?!
არავის!
უბრალოდ ვერვიტან დერიბლისა ვტორებს,
უღრანში ვიპოვე ვისოცკის კარავი,
უსაზღვრო ბოღმაში წამიტაც არ მტოვებს,
გამხდარიმ აესტრო,
სცენაზე ავარდა,
თეატრის კლოუნებს მიჯნაზე დაამხობს,
მაესტრო,
დამშვიდდით,
სპექტაკლიჩავარდა,
და მეჩემი დაცემის ტრიუმფით ვამაყობ…
temur eliava....
Kommentaare veel ei ole.
Lisa kommentaar, ole esimene!