დაშორდით,წავიდა,......შენ შენთვის თბილ ოთახში ხარ ის კი....... , იმ ცივ..... თოვს ,ისევ თოვს ,თითქოს ბუნებაც სამაგიეროს მიხდის,ეს ეხლა თორემ ადრე თოვლის ფიფქები ჩემში დიდ სიხარულს იწვევდა,წვიმის წვეთებიც,ქარიც რომლის ზუზუნი ზოგჯერ გულის სიღრმეშიც კი შეახწევდა.ყველაფერი მიხაროდა იმიტომ რომ არავის ვეძებდი,ეხლა ვეძებ,უსაშველოდ ვეძებ, დავდივარ და ვეძებ,ვდგავარ და ვფიქრობ,მძინავს და მესიზმრება. მიუხედავად ამ დიდი ტკივილისა ,არის წამები,წუთები ბედნიერებისა,მაგრამ ჩემს უკან ის ხომ ყოველთვის ლანდათ დგას,მინდა შემოვბრუნდე,სწრაფად შემოვბრუნდე.......წუთიც და ქრება,ჩემი სიხარულიც ქრება,დნება ისე როგორც ის პაწაწინა თოვლის ფიფქი ,რომელიც მე ასე მაშინებს.მაინც ვეძებ ,ვეძებ სიკეთით სავსე შენს თვალებს,იქნებ ვერც შენში მოკლა მიწის სიგრილემ ეს ყოველივე,უსასრულოა ლოდინი,.....მაინც ვითმენ,მაინც ვცხოვრობ ასე მე ის და ,,ის,, სიშორე.
Kommentaare veel ei ole.
Lisa kommentaar, ole esimene!