Kasutaja ciuri päevik

ვერხვები



ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი

და ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად,

ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი

აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.

ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს

ძველი ღვინის სმით, უღონოდ, მძაფრად,

სადღაც დაკარგულ ვარდს და გვირილებს

მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.

ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ...

სად, როდის, რისთვის? არ ვიცი, არა!

იყვნენ ოდესღაც და მიეძინათ...

ღელავს ფოთლების მწყობრი კამარა.

მას შემდეგ ბედი და იალქანი

ქარის სიმძიმით გადაიხარა,

შენ კი სადა ხარ ამდენი ხანი?

რისთვის, ან ვისთან? არ ვიცი, არა!

ეს იყო წინათ, დიდი…

მესაფლავე

მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება,
იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება?
ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც... მომაბეზრე კიდეც თავი;
და შეწყვიტე, თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაცინვა გულსაკლავი.
ვარდის თვეა, მაისია, ნორჩ ბალახებს სიო არხევს,
ხეებს ყვავილთ თეთრი გუნდი, როგორც თოვლი, ისე აწევს,
მზე ნარნარი სხივებს აფრქვევს და სითბოში მთა-ბარს ახვევს.
ყვავილებით მოქარგულა არემარე მომხიბლავი.
ვერა ხედავ, იმ საფლავზე როგორ ტირის ობლად ქვრივი?
რარიგ შვენის ახალგაზრდა ქალს ეგ სევდა ღვთაებრივი!
განა გუშინ არ იყო, რომ ამ მოკლულმა დარდით ქალმა
ცრემლი…

ბევრი იმედი გაწბილდება,
ბევრი ოცნება გაცივდება...
მაგრამ არასდროს არ გცილდება -
ქალი, რომელიც გიყვარს.

ხანდახან ყოფნა გაძნელდება,
და სიმარტოვე გაგრძელდება...
მაგრამ არასდროს არ გბეზრდება -
ქალი, რომელიც გიყვარს.

წლებმა იციან გამეტება,
სულს ბინდისფერი დაედება...
მაგრამ არასდროს არ ბერდება -
ქალი, რომელიც გიყვარს.

თურმე სიცოცხლე ხანმოკლეა,
მალე ბალახი მოგედება...
მაგრამ არასდროს არ მოკვდება -
ქალი, რომელიც გიყვარს.

აშენებაა ძნელი თორემ,ნგრევას რა უნდა...

გამთელებაა ძნელი თორემ,მსხვრევას რა უნდა...

გაცოცხლება თქვი თორემ სიკვდილს? წამები უნდა...

სიკეთე მითხარ,ბოროტება? არავის უნდა.

მე ღმერთს ვადარებ,ვინც დანგრეულ გულებს ამთელებს...

ვინც კი არ ანგრევს,სიყვარულის ტაძარს აშენებს...

მე მზეს ვადარებ, ვინც სიკეთის ნერგებს აცოცხლებს...

vინც თბილი გულით მომაკვდავსაც კი გააცოცხლებს..

აშენებაა ძნელი თორემ,ნგრევას რა უნდა...

გამთელებაა ძნელი თორემ,მსხვრევას რა უნდა...

გაცოცხლება თქვი თორემ სიკვდილს?

წამები უნდა... სიკეთე მითხარ,ბოროტება?

არავის უნდა. მე ღმერთს ვადარებ,ვინც დანგრეულ გულებს ამთელებს...

ვინც კი არ ანგრევს,სიყვარულის ტაძარს აშენებს...

მე მზეს ვადარებ, ვინც სიკეთის ნერგებს აცოცხლებს...

ვინც…

შეხედე... ფოთლებიდაგვიბერდნენ,
ასეუჩუმრადდაუჩვეულოდ,
სიჩუმისდარღვევავერგაბედეს,
ფრაზებს, გაქცეულებს, ვერვპოულობ.
ნახე... დამიგულასიმარტოვემ,
ბედმამიმატოვა, ბედნიერმა,
ახლა... ბოდვასავითვიმეორებ
სიზმრებს, რომლებშიაცმეტირება.
დამერე... მიდიანშეგრძნებები,
დამერე... ბრუნდებაუშენობა,
ალბათ, სიმარტივესვეძნელები,
რადგანნიავივითუფეროვარ
დართულიქარივით, სევდასავით,
თვალებშიჩაკირულნაღველივით,
მოდი... უჩემობასშეგასწავლი,
დრორომგანმეორდესგაფრენილი,
ხომუნდაიცოდეისეწასვლა,
შენინაკვალევიწამიშალო,
ყველაემოციაარწამართვა,
მტკვარშისინანულადარჩამღვარო.
...ქალაქიაიკლესბეღურებმა,
შენკიერთგულებითდაიღალე,
იცი, ხეივანიგემდურება,
მზერაგაუხუნდაგამჭვირვალე.
შეხედე... ფოთლებიდაგვიბერდნენ,
ცასაცნაოჭებიგასჩენია,
ლექსებმადუმილიგაიმეტეს,
უსმინე... სათქმელიდარჩენიათ...